Rozdział XIII ,,Niezwykła randka"

-To co?? Idziemy na naszą randkę?? -zapytał z radością w głosie. Wiesz, że bardzo długo na nią czekałem.-dodał po chwili mój partner.
-Tak - odrzekłam.
-To zapraszam do siebie- zaproponował Rick.
Po godzinie stania w korkach dojechaliśmy pod apartament pisarza.
-Piękne Panie detektyw przodem-zaprosił mnie do środka.
-Dziękuję :)
-Mowiłem Ci jak bardzo kocham, gdy się uśmiechasz?? Cała wtedy się śmiejesz, a Twoje oczy...-rozmarzył się.
-Dobra, dobra. Już mi tak nie słodz. Bo jeszcze dostanę cukrzycy.-zażartowałam.
Weszliśmy do środka. Spodziewałam się, że spotkam Marthę oraz Alexis. Rozczarowałam się. Ja i Rick byliśmy w domu jako jedyni.
-Gdzie wszyscy??-spytałam rozmyślając o tej ciszy, którą pierwszy raz w życiu zastałam.
-Alexis pojechała na wycieczkę z koleżankami, a mama nie wiem. Kto nadąży za tą kobietą??-zażartował. Napijesz się czegoś??-dodał po chwili.
-Wystarczy kawa.
-Na pewno kawę?? Upewnił się trochę rozczarowany.
-Tak. Pamiętaj, że tylko wzorujesz na mnie postać Nikki. Dlatego, też nie miej nadzei, że mnie upijesz i pod wpływem tego będziemy inscenizować scenę z ,,Heat wave".
-Wcale tak nie pomyślałem.-przyznał.
Lecz w jego głosie było słychać nutkę rozczarowania.
-No ok.-poddał się pisarz.
Rick poszedł do kuchni. Kiedy czekał na zagotowanie się wody podeszłam do mężczyzny swojego życia, przytulając go.
-Miło kochanie-stwierdził. Powinnaś robić to częściej-dodał.
-No wiem i przemyślę tę propozycję.-powiedziałam delikatnie całując mężczyznę.
-To może odpuścimy sobie kawę i podążymy do sypialni-rzekł, unosząc brwi.
-Nie przeginaj bo zmienię zdanie.-upomniałam go. Poza tym lepiej się strzeż bo mam bliski dostęp do gaśnicy-ostrzegłam.
-Nie zrobisz tego.-powiedział z niedowierzeniem.
-Ty jakoś zrobiłeś w towarzystwie tych miłych Panów ,,strażaków".
-Kate to było bardzo dawno. Poza tym to striptizerzy i chcieli Cię...
-Nie mów, że byłeś zazdrosny??-spytałam, przerywając tym samym pisarzowi
-Tak. Byłem zazdrosny. Ty jako jedyna nie zwracałaś uwagi na mój urok osobisty.
Po tej szczerej rozmowie przygotowaliśmy pyszną kolację. Zjedliśmy ją tak jak należy z lampką wina oraz przy świecach. Później posprzataliśmy naczynia.
-Będę już szła.-stwierdziłam. Dziękuję za miły wieczór.
-To ja dziękuję kochanie-powiedział.
-Rick. Mam prośbę. Znasz Esposito i Rayana, prawda??
-Chcesz by się nie dowiedzieli o dzisiejszym wieczorze??-spytał.
-Bynajmniej na razie.-zgodziłam się.
-Dobrze.
Odprowadził mnie pod same drzwi.
Do jutra??-pożegnałam się.
-Do jutra- pożegnał się szatyn całując mnie na do widzenia.